سلامی همچو باران بهاری                         سلامی همچو روز غم گساری

سلامم بر تو ای خورشید زیبا                       سلامم بر تو ای مهتاب دیبا

سلام ای تو بهار سبز و زیبا                          سلام ای روز های گل فریبا

سلام ای مرغ خوش خان دل من                  برایم هی بخوان نازک دل من

سلام ای سایبان مهربانی                            سلام ای روز های سخت و آنی

سلام ای داستان نا   نوشته                           به روی برگ های رشته رشته

سلامی میکنم شاید بدانی                           تو را خواهم نه وقت ناتوانی

سلامی همچو باران بهاری.

یه سلام بارونی به همه ی شاعرا و اونایی که شعر رو دوست دارن امیدوارم از وبلاگ خودتون خوشتون بیاد

حتما انتقادات و پیشنهاداتتون رو تو نظرا برام بزارید.

خدایا این چه بختیه خدایا،که این روزا همش بامه خدایا

خدایا بخت من قفلش بزرگه

نمیدونم کلیدش رو کی برده

تو این روزا همه شادن و شنگول

همه گرگند و من حبه انگور

خدایا این چه بختیه خدایا که این روزا همش بامه خدایا

اگه سنگی از اون بالا بباره

میدونم از منه رو من میباره

اگه رفتم گلی رو من بچینم

از اون خاراش برام هدیه میاره

شنیدی که میگن آهن طلا شد؟

همون موقع که یارو روش ولو شد

ولی من نه اگر طلا بباره

منو میبینه میشه سنگ خاره

خدایا این چه بختیه خدایا،که این روزا همش بامه خدایا

تو راهی که همش اسفالت و پاکه

یه روز رفتم دیدم سنگه و خاکه

همه میگن عسل،شکر پاره

یه بار خوردم دیدم که زهر ماره

خدایا این چه بختیه خدایا، که این روزا همش بامه خدایا

بهم میگن بخاری گرم گرمه

میگن یخچال فریزر سرد سرده

تو سرما اومدم پیشه بخاری

بخاری روشنه اما که سرده

و اما مرغ پر کنده و حیرون

تو یخچالای من شد مرغ بریون

خدایا این چه بختیه خدایا،که این روزا همش بامه خدایا

خدا تو شاه کلیدی من میدونم

اگه بازش کنی واست میخونم

نمازای دو رکعت هم سه رکعت

اصلاٌ اینا کمه هرچی میتونم

میام بازم برات قرآن میخونم

واست الغوس و ادعیه میخونم

واست اونقد میخونم تا بمیرم

ببینی من کجا ها هست که گیرم

*****

عجب اندر عجب از فکر بیخود

خدا کی بوده محتاج تو بیخود

اگه خوندی واسه خودت میخونی

اگر هم نه خودت بهتر میدونی

خدایا هم تو هستی دست گیرم

تموم عمرم از یادت نمیرم

خدا این شانس و اقبال بد من 

واسه این که میگم شانس کج من

درست نیست بخت هیچکس کج نمیشه

اگه شد اون خودش کج کرد باتیشه

حالا میگم خدا جون من میتونم

که هر کاری کنم خودم میدونم

حالا میگم بدون هیچ توقع 

واست از صبح تا شب قرآن میخونم 

از djمحمد         26/9/91

روزم از شب تیره تر گشت و کلامم همچو درد

درد را پایان دهم در این خزان سرد و زرد

در درونم روز ها و ماه ها در پشت هم

هی غم من میخورد،گریه کنان،آن هم که؟درد

هر چه خواهم دور گردانم ز خود این درد را

                                                       گوید به من:

قلب من منزلگهش گشته ،شود آواره درد

در صدایم درد دارم هم نگاهم بوی درد

هم کلامم پر ز درد اصلا منم منبع ز درد

حال فهمیدم چرا درد از تنم بیرون نشد

درد من بودم ،جدایی هیچ نتوانم ز درد

                                                                                                 شعر از محمد     23/9/1390 ساعت 16-30

پریشانم

چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟!

مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی

خداوندا!

اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی

لباس فقر پوشی

غرورت را برای ‌تکه نانی

‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌

و شب آهسته و خسته

تهی‌ دست و زبان بسته

به سوی ‌خانه باز آیی

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر در روز گرما خیز تابستان

تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی

لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری

و قدری آن طرف‌تر

عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌

و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر روزی‌ بشر گردی‌

ز حال بندگانت با خبر گردی‌

پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت از این بودن، از این بدعت

خداوندا تو مسئولی

خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن

در این دنیا چه دشوار است

چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است ...!

وقتی که دیگر نبود
من به بودنش نیازمند شدم
وقتی که دیگر رفت
من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمی‌توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتی که او تمام کرد
من شروع کردم
وقتی که او تمام شد
من آغاز کردم
چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است
مثل تنها مردن

دکتر علی شریعتی

گلم در یاد من بودن همه احساس من بودن

                                                  گلم باشی هوای من درون ذهن من بودن

شبایی که دو تا چشمام به یاد تو نمیخابن

                                                  شبایی که دلم تنگه برای این دلم خوندن

دلم دیگه نمیتونه بدون تو یه دیوونه

                                                 دلم دیگه نداره درد یه بار باشی تو این خونه

دلم میگه بهش رو کن تو دردات با دلش خو کن

                                                 دلم میگه ولی اما دلت سنگه ز بیخ و بن

سرم گرمه به عشق تو تو این بازیه زمونه

                                                  سرم گرمه ولی رفتی دلم از دست تو خونه

از محمد           

دستمو رها کردی رفتی و منو ندیدی                    

                                                    از کجا بگم که دیگه، میدونم ازم بریدی

سردمو میخام که باشی بگیرم دستم تو دستات      

                                                     گرم بشه عمق وجودم از همه حرم نفس هات

دلمو دادم بهت که، بگیری بشی واسه من                

                                                    نکنه میخای نباشی دور بشی از این دل من

سرمو بزار رو شونت ، دلمو ازم بگیرو                    

                                                    اسممو بیار دوباره ، خودتو ازم نگیرو

اومدی خودت تو خوابم، گفتی که میای دوباره      

                                                    کجایی تو ای عزیزم، اشک من برات میباره

میدونم بدیمو دیدی،دیگه تو ازم بریدی                   

                                                   رفتیو منو ندیدی ،ای دلم فکر امیدی

تو دلم هواتو دارم،سرمو روپات میزارم           

                                                    عزیزم بیا کنارم با تو من غمی ندارم

اما من کجا بمونم،تو این دنیای بیرحم               

                                                   میخامت واست میخونم،عکستو بغل میگیرم

دل من هواتو داره ،دیگه از خودش بیزاره         

                                                  نمیخاد تنها بمونه،دل من بی کس و کاره

اومدی خودت تو خوابم،گفتی که میآی دوباره     

                                                  کجایی تو ای عزیزم،شک من برات میباره

خلاصه نزار بمونم ، تو غم و تنهایی سرد       

                                                 بیا و گرمای من شو بشوم درمون همه درد

28/11/1390 ساعت 2 بامداد            از محمد

صدایی میشنوم ،آری صدای غمگینیست!این صدا از کجا میآید؟!

این دل من است ! آری دل..!

نمیدانم چرا دلم اینگونه آه و زاری میکند ..!

دلم گرفته و میخواهم این غم ها را جایی خالی کنم ، جایی پیدا نکردم جز دفترم.

امشب گویی گونه ی دیگریست،!

در و پنجره به من خیره مانده اند میخواهند چیزی را به من بازگو کنند،کاش راز این نگاه ها را میفهمیدم .

دلم میگرید،در این شب تاریک غمناک،به او میگویم برای چیست این گریه ها؟! حرفی نمیزند،فقط میگرید.

گویی امشب آسمان هم حال مرا دارد ،امشب ستاره ها چشمک نمیزنند چون میدانند کسی اینجا غمگین است!.

نسیم ملایمی میآید ، صدایش را میشنوم که میگوید روز ها میروند همچو من و با خود خاک سبک عمر تورا با خود میبرد پس غنیمت شمار.

آه، با چه سوزی این این جمله را گفت.

میدانم این سوز از آن من است سوزی که اگر آنگونه شود ،روزی دل مرا میسوزاند!!!!!!!!.

7اردیبهشت91 ساعت 12/30 شب         از محمد

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد … نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

… ولی بسیار مشتاقم … که از خاک گلویم سوتکی سازد … گلوم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ

و بازیگوش … تا که پی در پی دم گرم خویش را بر گلویم سخت بفشارد …. و سراب خفتگان خفته را

آشفته تر سازد … تا بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را …

دکتر علی شریعتی